Dag 37

Cullera - Javea [ kaart ]
Afgelegde afstand: 81 km
Totaal afgelegd: 2755 km

De klus is geklaard! Het werk zit er op. Het wordt tijd om eens écht vakantie te gaan vieren! Na ruim 5 weken en 2750 km op de fiets hebben we ons huis in Javea (Xabia op z'n Valenciaans) vandaag eindelijk bereikt. Het was een monsterklus, maar wel een hele leuke. En het is maar goed, dat je van tevoren niet beseft waar je eigenlijk aan begint, want als ik mijn eerste berichten op dit blog weer eens herlees, dan denk je écht: 'mijn hemel, wat moesten we nog ongelofelijk vér!' En wat waren we nog heerlijk naïef en onwetend! Hoewel: op de eerste dag fietsten we maar liefst 66 hele kilometers, en toen verzuchtte ik al, dat dat natuurlijk niet écht opschoot. Afijn, langzamerhand zijn we er ingegroeid en zijn we lichamelijk ook wel sterker geworden. Althans sommige onderdelen. We hebben een paar bóvenbenen, mensen. Harrrrd als staal! Maar ik heb niet de indruk dat mijn aanzienlijke buikpartij in omvang is afgenomen. Morgen eerst maar eens een weegschaal kopen!

Over de dag zelf valt eigenlijk niet zo heel veel te melden, behalve dan, dat we aan het fietsen waren als koeien die de stal ruiken. Slechts een enkele keer stopten we ergens voor een colaatje en om even vers water in de bidons te gooien. Maar na een kilometer of 60 kwamen we in bekend gebied en werd het een feest der herkenning en gingen we wat trager. Maar, nu óók weer; die beruchte laatste loodjes hè? Ons huis ligt boven op een berg (of misschien wel een heuvel, maar we houden het in het kader van de dramatiek even op een berg). En het nadeel van een berg is, althans als je op de fiets zit, dat je naar boven moet. En dus niet naar beneden. En dat viel eigenlijk best wel tegen, zo op het einde van de werkdag. Ja, als je in de auto zit, lekker in een zachte stoel, aircootje aan, muziekje erbij en je rijdt vervolgens diezelfde heuvel op, dan denk je; 'waar gaat dit over? Dit is toch appeltje, eitje?', zo heb óók ik nu zelf weer ondervonden in mijn zojuist gehuurde luxe automobiel.

Dus, mensen, de tocht der tochten zit er op! En ja, het is zover; óók dit blog gaat ermee stoppen. Dit is dus ook de laatste update. Voor de fanatieke volgers zal het wel even 'cold turkey' worden, want tot onze verassing, is het blog door véél meer familie, vrienden, kennissen en collega's gevolgd, dan we vooraf ooit voor mogelijk hadden gehouden. De teller staat nu op ruim 8000 pageviews voor 37 updates. Gemiddeld is dus elk verslag zo'n 220x gelezen. En dat hebben we ook wel gemerkt. Niet alleen aan de ruim 130 gepubliceerde reacties op het blog, maar ook aan de vele mailtjes die we gedurende de afgelopen maand mochten ontvangen. Ik kan de keren niet tellen, dat we ergens in een drijfnat bos, tijdens een steile bergbeklimming, of in de gloeiend hete zon even de mail op onze iPhones checkten, en er weer aanmoedigende, soms zélfs bewonderende, regelmatig humoristische of een enkele keer valse (Bart!) reacties binnen kwamen.  Dat is op dat moment toch wel heel erg leuk en het gaf absoluut een boost aan je motivatie, die een enkele keer soms vér te zoeken was.

Dus iedereen héél erg bedankt voor al jullie enthousiaste reacties. We voelen ons enorm vereerd dat jullie zo met ons hebben meegeleefd. Binnenkort spreken we jullie hopelijk gewoon weer face-to-face!

Nu gaan we lekker nog 3 weken vakantie houden en ik ga vanavond gewoon eens beginnen met ordinair voor de bak hangen! Met een zak chips en een blik bier! Eens even kijken, wat er op TV is, vanavond.... Hotter than my daughter.... Draagmoeder gezocht,.... Generation Sex...De Pfaffs....uhh...uhh...

Hmm... misschien maar eens vroeg naar bed vanavond...