Afgelegde afstand: 95 km
Totaal afgelegd: 1880 km
Leuke dag vandaag. Luc & Agnes gooiden onze fietstassen achterin hun huurauto en zo vertrokken we vanmorgen, bevrijd van de meeste van onze bagage voor een etappe van rond de 90 km, wat ook nog eens voornamelijk vlak zou zijn. Scheelt wel, hoor, of je nog 25kg achterop hebt of niet.
En dan moest het hoogtepunt van de dag nog komen: met de fiets het strand op van de Middellandse Zee. Toch even een klein historisch momentje. Voor ons dan, althans. Ik had de foto ook al helemaal in gedachten: de 2 fietsen in het zand en wij er zittend naast, mijmerend over de blauwe zee uitkijkend. Maar het mocht niet zo zijn: we hebben die hele afslag gemist en toen we later maar eens stopten om dan maar eens op de iPhone te kijken waar dat 'klotestrand' zich nu eigenlijk bevond, bleek, dat we al kilometers verder landinwaarts waren gefietst. Dus die foto moeten we jullie helaas onthouden...
We fietsen deze route vanuit Pézenas eerst door het vlakke gebied van de Languedoc nabij de kust, met veel toeristische campings, pretparken en zwembaden om daarna bij Béziers het Canal du Midi kilometers lang te volgen. Een mooi kanaal met aparte bezienswaardigheden als een gedeelte waar zo'n 10 sluizen achter elkaar een behoorlijk hoogteverschil in 1x overbruggen en een gedeelte waarin het kanaal middels een brug óver een rivier stroomt (foto). Heel apart.
Ergens halverwege halen we een echtpaar op aardig gevorderde leeftijd in. We hebben ze al eens eerder ergens in het midden van Frankrijk ingehaald en toen verbaasden we ons er ook al over, dat deze mensen een dergelijke tocht nog ondernemen. Want ze rijden met écht volle bagage (kampeerspullen, tent, kookgerei etc.) en hun fietsen zijn dan ook volledig behangen met tassen. Maar ze zijn (en waren toen ook al) niet voorúít te branden. Vooral in dat vrouwtje zit weinig gang meer. Maar, vragen wij ons plotseling paniekerig af... hoe kan het dan, dat we ze nu wéér inhalen? Dat betekent dan dus namelijk, dat die bejaarden nét zo lang over die afstand vanuit Midden Frankrijk hebben gedaan als wij! We raken met ze aan de praat (foto): het zijn allebei inderdaad héle krasse knarren. Allebei 74 jaar! En waar wij dachten; "nou, die zullen dan wel een andere, makkelijker route hebben genomen", komen we van een koude kermis thuis: ze hebben exact dezelfde route gedaan, inclusief dat colletje van ruim 1100 meter van een paar dagen geleden. "Als je maar rustig aandoet, dan kom je er vanzelf wel" is hun motto. Kan ook op een tegeltje. Onze eigen prestatie (helemaal gefietst naar de Middelandse Zee! nou, nou, nou, nou), is bij deze gereduceerd tot een gezellig fietstochtje over de Drentse Hei. Inclusief al ons (mijn) geklaag en gezeur, dat het zo zwaar is. Dat we het zo moeilijk hebben. Hou toch asjeblieft op, man! Die mensen kamperen notabene ook nog! Niks sjieke hotelletjes! Niks bier & pinda's! Niks fijn uit eten! Wij voelen ons een stelletje mooi-weer-fietsers. Zeker nu we, uitgerekend vandaag, ook nog eens geen bagage mee hebben.
Half uurtje later komen we Luc & Agnes toevallig tegen in hun huurauto. En ook nog vlak voor een restaurantje met een leuk terras. Dit kan toch bijna geen toeval meer zijn. We eten een hap en drinken een slok (foto). De krasse knarren zijn we alweer vergeten, ons zelfrespect is weer volledig hersteld en intact. Komen bij het afrekenen verdomme beide oudjes weer langs fietsen! We halen ze maar weer eens in, nu hopelijk voor het laatst, en buffelen de laatste 35km door naar ons overnachtingsadres. En dat valt toch weer tegen: wind tegen en nog een vervelend heuveltje ook op het eind. Maar na het zoet is er weer het zuur! We eten en drinken weer wat en nemen vervolgens afscheid van Luc & Agnes, die morgenochtend weer terugvliegen naar Nederland. Bedankt jongens, het was weer errug gezellig!
A ROOM WITH A VIEW
Elke dag een foto van ons hotel, de kamer en het uitzicht. Vandaag kamer "Marin" in Chambres d'Hôtes "Demeure de Roquelongue" in Saint André de Roquelongue!
