Afgelegde afstand: 91 km
Totaal afgelegd: 1971 km
We zitten er weer helemaal doorheen. Zijn weer ouderwets aan stront. Naar de kloten. Dít hadden die bejaarden van gisteren écht niet gered. Denk ik. Toch? Het zal toch niet? Want vanuit André de Roquelongue was het gelijk klimmen geblazen en dat is de hele dag niet meer opgehouden. Met als slagroom op de taart een laatste beklimming van de dag van 15 aaneengesloten hele kilometertjes, met een heel vals stukje wat meer als 10% stijgingspercentage had. We kwamen uitgewoond boven, vielen op onze knieën en kusten het wegdek op de top. Wél een hele mooie weg (zie foto boven), maar je hebt er maar bitter weinig oog voor, als je loopt te stoempen op de pedalen en het is ook nog eens tegen de 30 graden. Want jahaa, ja ja, hier is het ook mooi weer, hoor!
Maar goed: Blood, Sweat & Tears bezongen het al eens, in die gouwe ouwe hit "Spinning wheel": What goes up, must come down" en dat is een waarheid die nog steeds opgaat. Dus na de klim was het afdalen geblazen! Nu zitten we in het plaatsje Thuir, aan de voet van de Pyreneeën. In de verte zagen we de besneeuwde toppen al.
Morgen wordt in twee opzichten een memorabele dag: niet alleen zullen we dan het totaal van 2000 afgelegde fietskilometers gaan overschrijden, maar ook zullen we de grens van Frankrijk-Spanje gaan passeren. Het is dus, na 3 volle weken fietsen in dit schitterende land: Au revoir La France, Hola Espana!
De Frans/Spaanse grens passeren wordt ook weer geen sinecure: we moeten de Pyreneeën over, maar dan wél via een redelijk lage bergpas. Een door vriend Benjaminse ontdekt geitenpad, niet ver van de drukke grensovergang die de hele wereld neemt. Alleen deze pas is veel hoger. Steiler ook. Veel steiler. En ook de weg is ...uhh.. ja, geen weg meer, zeg maar. Asfalt is heel slecht, er staan borden dat de weg is afgesloten en de laatste gedeeltes zijn onverhard. Maar we mogen van Benjaminse ook gerust de reguliere, laag gelegen grenspassage nemen, hoor. Alleen, dan moeten we dat wel zélf weten. Ontzettend druk daar! Hij heeft ons gewaarschuwd. Tja, en wat doe je dan als trouwe volger van fietsprofeet Benjaminse? Juist. Het wordt dus, volledig onnodig, een pittige dag. Maarrrr.... dan zitten we wél in Spanje!
Hasta mañana, amigos!
Elke dag een foto van ons hotel, de kamer en het uitzicht.
Vandaag kamer 3 van Hotel Cortie in Thuir!
