Dag 33

Montblanc - Platja de l'Almadrava, Hospitalet de l'Infant [ kaart ]

Afgelegde afstand 71 km

Totaal afgelegd: 2390 km

Tóch best lastig, zo'n route a la Benjaminse uitstippelen!

Hee, wat is dat nou? Het lijkt wel of ik regen op het dak hoor vallen. Het is half acht ochtends, tijd om op te staan, om de bergen te verlaten en naar de kust te fietsen. Maar...maar...dát kan toch helemaal niet? We zitten in Espana, niet in Holanda! Maar toch: de lucht is grijs, er waait een fris windje en er komt water naar beneden. Redelijk veel zelfs. Misschien tóch beter om een uurtje later te vertrekken? Mar gaat vlotjes akkoord en we draaien ons weer om. Als we wat later aan het ontbijtje zitten, droogt het zowaar op, breekt het zonnetje voorzichtig weer door en hebben wij ook eens een keer geluk...

De tocht naar Cambrils aan de kust heb ik nu zelf op de GPS uitgezet. Daar heb ik die hele suffe Benjaminse niet voor nodig. Dát blijkt echter al snel een vergissing, want na een een goeie twee kilometer moeten we van de GPS linksaf een zandpad in. In de overtuiging dat ik de route goed heb bepaald, verlaten we het gladde asfalt en gaan we wat onzeker het paadje in. We fietsen over zand, grind en rots, langs afgelegen huizen met blaffende honden. We klimmen weer een stuk, dalen ook weer, en ondertussen wordt het pad slechter en slechter begaanbaar. Ik hou nog vol tegen Mar: "Maar wél een MOOI paadje hè? Hadden we anders niet gezien!"  Maar daar trapt ze ondertussen helaas niet meer in. 

Gelukkig zitten we wél vlakbij de C14, de provinciale weg die naar Reus en Cambrils gaat. Alleen: hoe kóm je op die weg? We zitten er namelijk zo'n 20  hele steile meters boven. Het gras op het pad wordt ondertussen hoger en hoger, tot het nauwelijks meer begaanbaar is (foto boven). Dan plotseling dalen we stevig af en staan we opeens tóch op de vluchtstrook van de C14 en kunnen we na een half uur klooien dan eindelijk beginnen aan de tocht naar de kust. Maar niet nadat ik van Mar, fietsgoeroe Benjaminse mijn oprechte verontschuldigingen heb moeten maken voor alle, door mij gedane aantijgingen en beledigingen van de afgelopen weken! Nogmaals sorry Benjaminse!

Eenmaal op weg verloopt alles zeer voorspoedig. We zijn béééresterk en denderen met gemiddeld 25 in het uur naar Cambrils en rijden daarna door naar Hospitalet de l'Infant, waar we een hotelletje hebben geboekt. Zo'n 10km voor het einde van deze vrij korte etappe is het notabene nog maar half één 's middags en hebben we al 60km afgelegd! En tja… als je dan een leuk terras ziet…  De tapas smaakt ons weer prrrrrima zeg, en ja, een roseetje of twee, dat kan nu wel, we hoeven tenslotte nog maar 10 lullige kilometertjes. En dát is dan vergissing nummer twee van de dag. Léren we het dan nooit? Er bestaan geen makkelijk laatste loodjes. Nooit. Never.  Opeens blijkt namelijk, dat terwijl wij zaten te slempen, die Spanjolen in de laatste kilometers een paar grote heuvels in onze route hebben gelegd. Het is dus afzien met een dikke, volgeladen pens en een stel slappe, krachteloze wijnbenen.

A ROOM WITH A VIEW

Elke dag een foto van ons hotel, de kamer en het uitzicht.

Dit keer kamer 22 van Hotel Llorca aan Platja de l' Almadrava in Hospitalet de l'Infant

En hé, dat is leuk! Naast een kerncentrale! Altijd lekker warm zwemwater voor de deur! (foto)