Dag 6

Snipperdag in Namen (B)  [ kaart ]
Afgelegde afstand: 0 km
Totaal afgelegd: 414 km

Mar maakt de fietsen schoon. Foto genomen vanuit de hotelkamer op driehoog... Best hoog, eigenlijk.

Aaaah, la dolce vita! Wakker worden, je nog een keer omdraaien, lang douchen, lekker ontbijten, koffie in het ochtendzonnetje op een pleintje in de stad, beetje rondlopen (met ontzettend stijve bovenbenen, dat dan weer wel...). Een fijne lunch met een roseetje en 's avonds even naar de Italiaan. En dat alles op een maandag!

Maar in de tussentijd hebben we ook nog wel wat gedaan. Al was het niet alles rozengeur en maneschijn, moet ik eerlijk bekennen... Na het hele hierboven beschreven ochtendritueel, besloot Mar namelijk de fietsen maar eens te gaan schoonmaken, want die zagen er niét uit . De blubber van half Vlaanderen hing er namelijk nog zo'n beetje aan. Ik zou nog even de tassen schoonmaken en nog wat routes plannen. Toen ik daar mee klaar was, dacht ik; hee, leuk, Mar staat hier beneden de fietsen te wassen, ik maak even een fotootje met mijn iPhone voor het blog. Ik doe het raam open, ga half uit het raam hangen, pak mijn iPhone, richt hem op de scène, maak de foto en een milliseconde later glijdt het ding uit mijn handen, die vervolgens 3 (!) hele verdiepingen naar beneden dondert, vlak naast een Pool die z'n auto aan het inladen is. Zowel Mar als de Pool kijken nogal verward om zich heen en vervolgens naar boven, alwaar ik, nog steeds half hangend uit het raam, stamelend de briljante zin weet uit te brengen: " Ik geloof dat ik m'n iPhone heb laten vallen!".
De Pool reageert met iets als "oi, oi, oi oi... " en Mar met iets als "dat ga je niet menen!" En ik geloof zelfs dat ze nog iets toevoegde met het woord "sukkel" er in, maar dat kan ik me in alle commotie niet meer precies herinneren...

Nou heb ik nogal een verleden als het aankomt op mijn omgang met iPhones, maar dit werd zelfs mij te gortig. Maar wie schetst mijn verbazing; de Pool raapt de iPhone van de straatstenen en geeft deze aan Mar, die hem kort inspecteert en mij (nog steeds op driehoog hangend uit het raam) meldt; "volgens mij doet 'ie het nog..!". En inderdaad: het is niet te geloven, maar het blijkt, dat het plastic hoesje, dat ik sinds de aanschaf van dit toestel om mijn iPhone heb zitten, het apparaat meer dan adequaat beschermd heeft. Van het hoesje is slechts een minuscuul hoekje afgebroken. En de iPhone zelf? Geen schrammetje!!

Nou, dat moest natuurlijk gevierd worden. Dus wij het gezellige centrum van Namen in, alwaar we wederom een sushi-tent vonden en waar we zelfs buiten op het terras, in het zonnetje, de spijzen tot ons hebben kunnen nemen.

De rest van de middag zijn we vrij lang bezig geweest om een planning te maken voor de komende week.  Niet alleen de routes, maar  ook en vooral, waar kunnen we overnachten? We komen namelijk door vrij verlaten gebieden in Noord Frankrijk, waar eigenlijk niet of nauwelijks hotels of B&B's zijn. En het is toch wel lekker als je weet, dat aan het eind van de dag, er een bedje op je staat te wachten.

Maar we hebben nu alle routes gepland en overnachtingen weten vast te leggen tot Beaune in Frankrijk, waar we dan 15 mei moeten aankomen. Beaune is voor ons ook een bekende stad: we zijn er al regelmatig geweest, op doorreis of zelfs op fiestvakantie.  Dat wordt dan ook onze volgende snipperdag. Betekent wél, dat we de komende 8 dagen elke dag zullen moeten buffelen. En dat begint gelijk morgen. Dan fietsen we eerst rustig langs de Maas naar Dinant, waarna (volgens het routeboekje) één van de zwaarste etappes volgt, met een aantal stevige klimmetjes door de Ardennen. Daarna zijn we op een soort plateau waarna het weer glooiend verder gaat. 

Dus: ben benieuwd hoe we ons in de klimmetjes houden. Morgen horen jullie van ons, hoe het ons is vergaan!

En zo kwijt de auteur van dit blog zich van zijn eenzame taak...