Afgelegde afstand: 90 km
Totaal afgelegd: 1624 km
Het was voor de brood- en broodnodige verandering eindelijk weer eens een mooie dag! Een heel mooie dag, zelfs. En wát een wereld van verschil met alle doorstane misère van gisteren. Vandaag was het weer eens lekker appeltje-eitje, op halve kracht en uit je neus etend, een beetje flierefluiten op de fiets. Dat begon al, doordat we vanuit Vals-les-Bains een heel stuk stroomafwaarts (en dus naar beneden) de weg volgden. Dus in de grote versnelling, slechts af en toe bijtrappend met een kilometer of 30 p/uur naar beneden. Daarnaast was de temperatuur nu naar een aangename 25 graden gestegen én hadden we een strakke windkracht 4 in het, gisteren door de regen nog zo gegeselde, ruggetje! Ook qua klimmetjes viel het reuze mee, slechts één keer moesten we écht op de pedalen, wat trouwens wel weer een stuk zwaarder is bij 25 graden in de volle zon, dan bij 10 in de stromende regen. Je zweet als een otter bij het minste of geringste heuveltje. Maar laat ik niet klagen: we voelden ons vandaag écht een beetje het fluitende fietsertje, wat Benjaminse altijd afbeeld in zijn routeboek!
We fietsten vandaag wederom door de Ardêche, en je ziet wel aan de hoeveelheid campings, hotels, kanoverhuurders, terrasjes en pizzatenten, dat het hier 's zomers qua toerisme een gekkenhuis moet zijn. Nu is echter alles nog potdicht en komen we vrijwel niemand tegen op allerlei mooie weggetjes.
Ook het landschap is veranderd; veel meer rots, kleinere begroeiing en wat ons allebei ook opvalt is het felle daglicht. Echt Zuid-Frankrijk!
Voor de rest weinig beleefd, behalve dan wat 'spectaculaire' acties rondom een afgesloten brug (de 3e afgesloten brug al in 2 weken Frankrijk). Wij trekken ons ondertussen niet al teveel meer aan, van de borden waarin gemeld wordt dat een weg of brug is afgesloten. Meestal kan je er met de fiets toch wel langs. Nu was de oude stenen brug bij Vogué afgesloten. Fluitend negeerden wij derhalve het omleidingsbord, en eenmaal aangekomen bij het desbetreffende obstakel overzagen wij rustig de situatie, vroegen de aldaar, hard aan het werk zijnde, bruggenbouwherstelrenovatiemedewerkers of zij zo vriendelijk wilden zijn ons doorgang te verlenen en tevens enkele van hun bruggenbouwherstelrenovatieapparatuur voor ons opzij wilden zetten. Dit was 'ne pas de problem'. En zo fietsten wij zigzaggend naar de overzijde van de brug, alwaar wij er achter kwamen, dat hier een hekwerk was neergezet, wat de weg over de gehele breedte versperde, en wat ook niet zo 1.2.3 te verzetten was. Sterker nog: het was met dik staaldraad en grote bouten en moeren vastgezet, zodat het hekwerk ook écht niet meer geopend kon worden zonder een grote stevige steeksleutel, die helaas niet in ons fiets-reparatiesetje zat.
Tja, vraag je je dan af; waarom zeggen die bruggenbouwherstelrenovatiemedewerkers dan niet gelijk, als ze je doorgang verlenen én notabene ook nog wat van hun bruggenbouwherstelrenovatieapparatuur verzetten, dat er aan het andere eind van de brug een hek staat waar je écht niet langs kan? Maar goed, dan komt toch die oer-Hollandse mentaliteit weer tevoorschijn; die doordouwers, die jongens van Jan de Wit, die niet voor een kleintje vervaard zijnde bewoners van dat kleine kikkerlandje aan de Noordzee! We hebben de bagage van de fietsen gehaald, en de hele zooi, inclusief onszelf, op 20 meter hoogte buitenom het hekwerk getild (zie foto). En onder bewonderende blikken van diezelfde bruggenbouwherstelrenovatiemedewerkers lieten wij hun vervolgens ons achterlicht zien! Ha!
A ROOM WITH A VIEW
Elke dag een foto van ons hotel, onze kamer en het uitzicht.A ROOM WITH A VIEW
Vandaag kamer "Syras" in Hotel "La Bastide des Senteurs" in St. Victor de Malcap!
